ျပင္ပဟာရွင္းလင္းတယ္ အတြင္းနဲ႔
ႏႈိင္းရင္ ေရာက္ရွိလႈိင္းအစ အထူးသျဖင့္
မအားေနတုန္း
ရုန္းမရ ကာလတစ္ခုနဲ႔
စိတၱတစ္ခုၾကား အဲဒီမွာ အဲဒီဟာ ဟာ
ဟာျခင္းနဲ႔လာတယ္ ဟာ လာတယ္

အိမ္တြင္း/စိတ္တြင္း/(အခ်ိဳ႕က’နာမ္တြင္း’လို႔)
‘နတ္တြင္း’ ??? လၽွပ္ကနဲဆင္း
သဘာဝအားျဖင့္ ‘လိပ္ျပာ’
ပံုသ႑ာန္အားျဖင့္ အနိစၥ

ေမာဟိုက္အရႈိက္ တစ္ခ်က္ အဝါစိမ္းစိမ္း
ေရာက္လာသလား ဇာတ္ေဆာင္ ဥအိပ္ရည္ရႊဲနစ္
ဘာကိုသတိရလိုက္ရ လမ္းေပၚက်တဲ့ေန
ဘတ္စ္ကားလာၿပီတက္ မနက္ကပဲျပဳတ္ထမင္း

စစ္အတြင္းမွာလည္းခ်စ္တင္းေႏွာၾကသလိုပါပဲ
နေဘနဲ႔ေရာေရာေယာင္ေယာင္
နာမ္သကာရည္နဲ႔ ႏွီးႏွီးႏြယ္ႏြယ္ အနီးတဝိုက္
လိပ္ျပာလႈတ္ခတ္ျဖစ္ပြားမႈ
အို…လ,ျပာရယ္….

ဇယလ
၁၃ ဇြန္ ‘၁၉

မီးကလည္းပ်က္ မင္းကလည္းအိပ္ရာေပၚအဖ်ားေတြတက္
ကုတင္ေဘးဖေယာင္းတိုင္မီးနဲ႔ကိုယ့္မွာဘာဝါက်မွ စိတ္မ်က္ႏွာေပၚစုစည္းမရ
ညစ္တာဟာညစ္တာပဲေပါ့ ေဘးအိမ္ကဂ်င္နေရတာဆူညံနားၿငီး
ကိုယ္တို႔ဘက္ေရာက္ရွိတဲ့မျဖစ္စေလာက္အလင္းဟာ
အခန္းထဲအဆမတန္အရိပ္ႀကီးထိုးလို႔
ဖေယာင္းတိုင္ဟာလည္းပုပုလာလို႔ မင္းလူးလွိမ့္ေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ
တစ္အိမ္လံုးမွာေနာက္ဆံုးေကာ္ဖီထုပ္ မီးဖိုေခ်ာင္ ဖေယာင္းတိုင္
ေတာ္ပါေသးရဲ႕ဖလ္ဗူးထဲေရေႏြး မင္းကိုႏႈိးပီးေကာ္ဖီပူပူေလးမႈတ္ေပးေနတုန္း
ေဟး…
ရပ္ကြက္ထဲကေလးေတြေအာ္သံနဲ႔မီးျပန္လာတယ္
မင္းေကာ္ဖီပူပူေလးတေျဖးေျဖးေသာက္လိုက္တယ္
(ဒီအေၾကာင္းကို အိုင္လီးန္ မိုင္းလ္စ္က ဒီထက္ပိုေရးတတ္ပါလိမ့္မယ္)
မင္းကိုေခၽြးသုတ္အဝတ္အစားလဲေပး ခဏေလးဖက္ထားလိုက္ေသးတယ္
မီးဟာဆက္လာဖို႔ထက္ျပန္ပ်က္ဖို႔ကေသခ်ာတယ္
လာတုန္းခဏဘဝကိစၥေတြျပဳရ ပ်က္ေတာ့လည္းပ်က္ေပါ့
မင္းအဖ်ားက် ေနေကာင္းသြားဖို႔ပဲအေရးႀကီးတယ္
ဒါကလြဲလို႔ေခါင္းထဲအျခားဘာမွမဝင္လာေစဘူး

ဇယလ
၁၂ ဇြန္ ‘၁၉

ေမးခြန္းမွာေႏြဟာအၾကပ္ရိုက္ ပူေလာင္အိုက္စပ္
သူ႔အေရခြံထဲကဆြဲျဖဲထြက္လို႔လည္းမရ အမတ ဆိုတဲ့စကားလံုးဟာဘာလဲမသိပဲခ်စ္စရာလိုလို
ေလွနံဓားထစ္လည္းျဖစ္ႏိုင္တာ ထားပါေတာ့ မိန္းမဆိုတာထားပါေတာ့ ကမၻာႀကီးတကယ္လိုခ်င္တာဘာလဲ ထာဝရ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔လက္နက္အားလံုးဖ်က္သိမ္းေရးလား ပစိဖိတ္သမုဒၵရာထဲစိမ့္ထြက္ေနတဲ့
ႏ်ဴကလီးယားဗံုးလၽွဳိ႕ဝွက္စမ္းသပ္စြန္႔ထြက္ပစၥည္း
အႂကြင္းအက်န္တို႔ရဲ႕ဓာတ္ေရာင္ျခည္အဆိပ္နဲ႔
လၽွဳိ႕ဝွက္ထားတဲ့ကၽြန္းေလးရဲ႕သမိုင္း ေနလံုးႀကီးဟာရူးသြပ္ေနတဲ့အဆင့္ေရာက္ေနၿပီတဲ့ ဝန္ႀကီးဟာ
စာေပအေရးအသားအသစ္အားေပးမလိုလိုနဲ႔ ‘ကိုယ္ရူးသြပ္သလိုကိုယ္လုပ္ၾက’တဲ့ ေစာက္ရူး ရဲအသြင္ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့လူဆိုးဟာ
လူဆိုးအသြင္ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ရဲကို
မွန္ထဲမွာအဲသလိုဆဲလိုက္တယ္ လူပံုလည္မွာ၁၅မိနစ္တိတိတံုးလံံုးရပ္ၿပီး
လူေပ်ာက္ရွာေသာ္လည္းပဲထိုပါေဖါမင့္စ္အမ်ဳိးသမီးရဲ႕
အဂၤါအေမြးမည္းမည္းႀကီးေတြကေတာ့တစ္ျပားမွ
အေလၽွာ့မေပးစတမ္းပဲထိုိးထိုးေထာင္ အဲဒီေတာ့မူလေမးခြန္းကိုျပန္ေရာက္ၾကတာေပါ့
ကဗ်ာဟာသိတာကိုေရးတာလား
မသိတာကိုေရးတာလား
ကဗ်ာအေၾကာင္းေျပာခ်င္ပံု သူရပါတယ္ သူ႔မွာလည္းအေျဖတစ္ခုခုရွိထားတဲ့ပံုပဲ သူကံေကာင္းပါတယ္
ေတာင္အာဖရိကျမက္ခင္းျပင္မွာ အမိဝမ္းကကၽြတ္စ ဒရယ္အမ်ဳိးအစားတစ္ေကာင္ရဲ႕အနၱရာယ္အႀကီးဆံုး
အခ်ိန္ဟာေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း၂၄နာရီအတြင္းမွာ လွမ္းျမင္ေနရတာ ေခြးအတစ္အုပ္
ျခေသၤ့အထီးအမတစ္စံု
ကံယံုလို႔ျမက္ခင္းေပၚေမြးခ်ျခင္း
ခ်စ္ပါတယ္လို႔ေျပာလည္းအဓိပၸါယ္ဘယ္ႏွခုထြက္သလဲ Continue reading →

ပိုက္ထဲေရာက္ေနတဲ့လက္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ သူတို႔ဟာအကာအကြယ္မေပးႏိုင္ၾက
ပိုက္ထဲရာက္ေနတဲ့လက္ေတြဟာအမ်ားႀကီးပဲ သူတို႔ဟာသူတို႔ကိုသူတို႔မကာကြယ္ႏိုင္ၾက
ပိုက္ထဲေရာက္ေနတဲ့လက္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ
ခုတ္ျဖတ္ၿပီးပိုက္ထဲပစ္ထည့္ထားတဲ့လက္ေတြကို
လက္ပိုက္ၾကည့္ေနသူေတြအမ်ားႀကီးပဲ

ပိုက္ထဲကဘာေတာ့လ္တ္ဘရက္က္ေတြ
ပိုက္အျပင္ကတယူသံအာဏာရဲ႕ဆြာစတီကာေတြ

ဒီပိုက္ကိုဘယ္သူေထြးေပြ႕ထားမလဲ
ေသြးရဲသံရဲလက္ေတြရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ရင္ခြင္ပိုက္
ဒီပိုက္ကိုဘယ္သူထမ္းပိုးထားမလဲ
ဦးေႏွာက္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔အိုးစားခြဲထားတဲ့အ,ကာလရင္ျပင္ပိုက္
ဒီပိုက္ကိုဘယ္သူသယ္ေဆာင္ယူသြားမလဲ
တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုးကိုေသြးအလိမ္းလိမ္းခုတ္ပိုင္းထားတဲ့
လမိုင္းမိုက္ ရိုင္းခိုက္ သမိုင္းဆိုးရဲ႕ပိုက္

ဒီပိုက္နဲ႔ဘယ္သူဓားထိုးခံမလဲ
လူမိုက္မို႔ဓားဆြဲရာလား
လူယဥ္ေက်းမို႔ေက်ာခိုင္းရာလား

ပိုက္ထဲတဆတ္ဆတ္လႈပ္ေနေသးတဲ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတက္တူးနဲ႔လက္မွာ
ခဗ်ၤားနာမည္ထိုးထားတာမဟုတ္ဘူးလား

ျမန္မာႏိုင္ငံပိုက္ေက်ာ္ျခင္း
ဒါဟာမွန္းစရာမလိုတဲ့ လာစမ္းမုခ်ေရႊတံဆိပ္ပဲ

ျမန္မာ့ရိုးရာ
ျမန္မာ့အစဥ္အလာ
ျမန္မာမႈျမန္မာအထာ
ဘုရားဒကာနဲ႔ရြာစားတို႔လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္
ကတံုးဆိုးနဲ႔ဗံုးမ်ဳိးေတြအေသဝဏာစ
သန္႔စင္သာသနာရံဘာလာနံေတြ…
Continue reading →

‘ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ’တဲ့
ပြက္ပြက္ဆူေရတစ္ခြက္မွာ
လၽွာက်က္သြားေစသလိုမ်ိဳးလား
မင့္ထံမွာမင္းထဲမွာငါအေငြ႕ပ်ံခ်င္ေနခဲ့တာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာကံၾကမၼာေရ
ေလာကကမ္းပါးထိပ္မွာ (ပန္းဆိုးတန္းတံတားမွာ)
ပါဝါအပိတ္ခံထားရတဲ့နတ္တစ္ပါးအျဖစ္
ေဟာဟိုမွာ
လွရည္ေတြတစ္စက္စက္ယိုၿပီးမီးမလာေႏြေလာင္မီးထဲ
မင္းလမ္းျဖတ္ကူးေနတာ
ဝမ္းနည္းမႈအမ်ဳိးအစားတစ္ခုရဲ႕စည္းခ်က္ပဲလားေဟ့
ငါ့ရင္ထဲဝင္ခံုေနတာကို
ေၾကာင္ေသတစ္ေကာင္နဲ႔လွမ္းပစ္ေပါက္လိုက္တယ္ ေၾကာင္ကအနက္လံုးလံုးဆိုေတာ့စုန္းကိစၥလည္းပါမွာေပါ့
ငါျမင္တယ္
ေပါင္ေပၚကေမြးညင္းႏုေလးေတြရဲ႕ရွက္ျပံဳး
ငါပြတ္သပ္တယ္ နတ္ဖန္ဆင္းေျခဖဝါးေတြကေနေပါင္တံေတြထဲစီးေနတဲ့
နတ္ဒံုး
ငါေမးခြန္းထုတ္လိုက္တယ္ ငါဟာအမဲလံုးေမၽွာ္ ေလလြင့္ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕
တတြန္႔တြန္႔မေသခင္ႀကိဳျမင္ဝိဥာဥ္လား
ေအးပါကြာ
မင္းဟာတရားစခန္းအႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္
ဓမၼဈာန္အခါခါစီးေနခ်ိန္မွာ
ငါဟာခါလီျပန္ရတဲ့ခနၵာယာဥ္ေမာင္းေပါ့
‘ၿငိမ္းခ်မ္းမွာပါ’
မွန္ထဲပံုရိပ္ထင္ေနတဲ့မင့္မ်က္ႏွာကို
မွန္ေပၚမွာငါရမၼက္နဲ႔လ်က္တုန္းမို႔
အီဂ်စ္စုန္းေခြးအရဲ႕သြားရည္ေတြ
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုးထဲကေခၽြးလိုထြက္လို႔
(မင္းထက္ေတာင္ပူျပင္းသလားေအာက္ေမ့ရတဲ့
၂၀၁၉ ေႏြ ကိုျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္ေတာ့လည္း
ယင္းဟာ မင္းရဲ႕ငါ့ကိုပစ္ပယ္ျခင္းမွာ
ေရခဲေခ်ာင္းေလးလၽွက္လို႔)
ငါဟာအျမဲအထီးက်န္သူပါကြာ Continue reading →