ျပင္ပဟာရွင္းလင္းတယ္ အတြင္းနဲ႔
ႏႈိင္းရင္ ေရာက္ရွိလႈိင္းအစ အထူးသျဖင့္
မအားေနတုန္း
ရုန္းမရ ကာလတစ္ခုနဲ႔
စိတၱတစ္ခုၾကား အဲဒီမွာ အဲဒီဟာ ဟာ
ဟာျခင္းနဲ႔လာတယ္ ဟာ လာတယ္

အိမ္တြင္း/စိတ္တြင္း/(အခ်ိဳ႕က’နာမ္တြင္း’လို႔)
‘နတ္တြင္း’ ??? လၽွပ္ကနဲဆင္း
သဘာဝအားျဖင့္ ‘လိပ္ျပာ’
ပံုသ႑ာန္အားျဖင့္ အနိစၥ

ေမာဟိုက္အရႈိက္ တစ္ခ်က္ အဝါစိမ္းစိမ္း
ေရာက္လာသလား ဇာတ္ေဆာင္ ဥအိပ္ရည္ရႊဲနစ္
ဘာကိုသတိရလိုက္ရ လမ္းေပၚက်တဲ့ေန
ဘတ္စ္ကားလာၿပီတက္ မနက္ကပဲျပဳတ္ထမင္း

စစ္အတြင္းမွာလည္းခ်စ္တင္းေႏွာၾကသလိုပါပဲ
နေဘနဲ႔ေရာေရာေယာင္ေယာင္
နာမ္သကာရည္နဲ႔ ႏွီးႏွီးႏြယ္ႏြယ္ အနီးတဝိုက္
လိပ္ျပာလႈတ္ခတ္ျဖစ္ပြားမႈ
အို…လ,ျပာရယ္….

ဇယလ
၁၃ ဇြန္ ‘၁၉

မီးကလည္းပ်က္ မင္းကလည္းအိပ္ရာေပၚအဖ်ားေတြတက္
ကုတင္ေဘးဖေယာင္းတိုင္မီးနဲ႔ကိုယ့္မွာဘာဝါက်မွ စိတ္မ်က္ႏွာေပၚစုစည္းမရ
ညစ္တာဟာညစ္တာပဲေပါ့ ေဘးအိမ္ကဂ်င္နေရတာဆူညံနားၿငီး
ကိုယ္တို႔ဘက္ေရာက္ရွိတဲ့မျဖစ္စေလာက္အလင္းဟာ
အခန္းထဲအဆမတန္အရိပ္ႀကီးထိုးလို႔
ဖေယာင္းတိုင္ဟာလည္းပုပုလာလို႔ မင္းလူးလွိမ့္ေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ
တစ္အိမ္လံုးမွာေနာက္ဆံုးေကာ္ဖီထုပ္ မီးဖိုေခ်ာင္ ဖေယာင္းတိုင္
ေတာ္ပါေသးရဲ႕ဖလ္ဗူးထဲေရေႏြး မင္းကိုႏႈိးပီးေကာ္ဖီပူပူေလးမႈတ္ေပးေနတုန္း
ေဟး…
ရပ္ကြက္ထဲကေလးေတြေအာ္သံနဲ႔မီးျပန္လာတယ္
မင္းေကာ္ဖီပူပူေလးတေျဖးေျဖးေသာက္လိုက္တယ္
(ဒီအေၾကာင္းကို အိုင္လီးန္ မိုင္းလ္စ္က ဒီထက္ပိုေရးတတ္ပါလိမ့္မယ္)
မင္းကိုေခၽြးသုတ္အဝတ္အစားလဲေပး ခဏေလးဖက္ထားလိုက္ေသးတယ္
မီးဟာဆက္လာဖို႔ထက္ျပန္ပ်က္ဖို႔ကေသခ်ာတယ္
လာတုန္းခဏဘဝကိစၥေတြျပဳရ ပ်က္ေတာ့လည္းပ်က္ေပါ့
မင္းအဖ်ားက် ေနေကာင္းသြားဖို႔ပဲအေရးႀကီးတယ္
ဒါကလြဲလို႔ေခါင္းထဲအျခားဘာမွမဝင္လာေစဘူး

ဇယလ
၁၂ ဇြန္ ‘၁၉

ေမးခြန္းမွာေႏြဟာအၾကပ္ရိုက္ ပူေလာင္အိုက္စပ္
သူ႔အေရခြံထဲကဆြဲျဖဲထြက္လို႔လည္းမရ အမတ ဆိုတဲ့စကားလံုးဟာဘာလဲမသိပဲခ်စ္စရာလိုလို
ေလွနံဓားထစ္လည္းျဖစ္ႏိုင္တာ ထားပါေတာ့ မိန္းမဆိုတာထားပါေတာ့ ကမၻာႀကီးတကယ္လိုခ်င္တာဘာလဲ ထာဝရ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔လက္နက္အားလံုးဖ်က္သိမ္းေရးလား ပစိဖိတ္သမုဒၵရာထဲစိမ့္ထြက္ေနတဲ့
ႏ်ဴကလီးယားဗံုးလၽွဳိ႕ဝွက္စမ္းသပ္စြန္႔ထြက္ပစၥည္း
အႂကြင္းအက်န္တို႔ရဲ႕ဓာတ္ေရာင္ျခည္အဆိပ္နဲ႔
လၽွဳိ႕ဝွက္ထားတဲ့ကၽြန္းေလးရဲ႕သမိုင္း ေနလံုးႀကီးဟာရူးသြပ္ေနတဲ့အဆင့္ေရာက္ေနၿပီတဲ့ ဝန္ႀကီးဟာ
စာေပအေရးအသားအသစ္အားေပးမလိုလိုနဲ႔ ‘ကိုယ္ရူးသြပ္သလိုကိုယ္လုပ္ၾက’တဲ့ ေစာက္ရူး ရဲအသြင္ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့လူဆိုးဟာ
လူဆိုးအသြင္ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ရဲကို
မွန္ထဲမွာအဲသလိုဆဲလိုက္တယ္ လူပံုလည္မွာ၁၅မိနစ္တိတိတံုးလံံုးရပ္ၿပီး
လူေပ်ာက္ရွာေသာ္လည္းပဲထိုပါေဖါမင့္စ္အမ်ဳိးသမီးရဲ႕
အဂၤါအေမြးမည္းမည္းႀကီးေတြကေတာ့တစ္ျပားမွ
အေလၽွာ့မေပးစတမ္းပဲထိုိးထိုးေထာင္ အဲဒီေတာ့မူလေမးခြန္းကိုျပန္ေရာက္ၾကတာေပါ့
ကဗ်ာဟာသိတာကိုေရးတာလား
မသိတာကိုေရးတာလား
ကဗ်ာအေၾကာင္းေျပာခ်င္ပံု သူရပါတယ္ သူ႔မွာလည္းအေျဖတစ္ခုခုရွိထားတဲ့ပံုပဲ သူကံေကာင္းပါတယ္
ေတာင္အာဖရိကျမက္ခင္းျပင္မွာ အမိဝမ္းကကၽြတ္စ ဒရယ္အမ်ဳိးအစားတစ္ေကာင္ရဲ႕အနၱရာယ္အႀကီးဆံုး
အခ်ိန္ဟာေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း၂၄နာရီအတြင္းမွာ လွမ္းျမင္ေနရတာ ေခြးအတစ္အုပ္
ျခေသၤ့အထီးအမတစ္စံု
ကံယံုလို႔ျမက္ခင္းေပၚေမြးခ်ျခင္း
ခ်စ္ပါတယ္လို႔ေျပာလည္းအဓိပၸါယ္ဘယ္ႏွခုထြက္သလဲ Continue reading →