‘ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ’တဲ့
ပြက္ပြက္ဆူေရတစ္ခြက္မွာ
လၽွာက်က္သြားေစသလိုမ်ိဳးလား
မင့္ထံမွာမင္းထဲမွာငါအေငြ႕ပ်ံခ်င္ေနခဲ့တာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာကံၾကမၼာေရ
ေလာကကမ္းပါးထိပ္မွာ (ပန္းဆိုးတန္းတံတားမွာ)
ပါဝါအပိတ္ခံထားရတဲ့နတ္တစ္ပါးအျဖစ္
ေဟာဟိုမွာ
လွရည္ေတြတစ္စက္စက္ယိုၿပီးမီးမလာေႏြေလာင္မီးထဲ
မင္းလမ္းျဖတ္ကူးေနတာ
ဝမ္းနည္းမႈအမ်ဳိးအစားတစ္ခုရဲ႕စည္းခ်က္ပဲလားေဟ့
ငါ့ရင္ထဲဝင္ခံုေနတာကို
ေၾကာင္ေသတစ္ေကာင္နဲ႔လွမ္းပစ္ေပါက္လိုက္တယ္ ေၾကာင္ကအနက္လံုးလံုးဆိုေတာ့စုန္းကိစၥလည္းပါမွာေပါ့
ငါျမင္တယ္
ေပါင္ေပၚကေမြးညင္းႏုေလးေတြရဲ႕ရွက္ျပံဳး
ငါပြတ္သပ္တယ္ နတ္ဖန္ဆင္းေျခဖဝါးေတြကေနေပါင္တံေတြထဲစီးေနတဲ့
နတ္ဒံုး
ငါေမးခြန္းထုတ္လိုက္တယ္ ငါဟာအမဲလံုးေမၽွာ္ ေလလြင့္ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕
တတြန္႔တြန္႔မေသခင္ႀကိဳျမင္ဝိဥာဥ္လား
ေအးပါကြာ
မင္းဟာတရားစခန္းအႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္
ဓမၼဈာန္အခါခါစီးေနခ်ိန္မွာ
ငါဟာခါလီျပန္ရတဲ့ခနၵာယာဥ္ေမာင္းေပါ့
‘ၿငိမ္းခ်မ္းမွာပါ’
မွန္ထဲပံုရိပ္ထင္ေနတဲ့မင့္မ်က္ႏွာကို
မွန္ေပၚမွာငါရမၼက္နဲ႔လ်က္တုန္းမို႔
အီဂ်စ္စုန္းေခြးအရဲ႕သြားရည္ေတြ
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုးထဲကေခၽြးလိုထြက္လို႔
(မင္းထက္ေတာင္ပူျပင္းသလားေအာက္ေမ့ရတဲ့
၂၀၁၉ ေႏြ ကိုျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္ေတာ့လည္း
ယင္းဟာ မင္းရဲ႕ငါ့ကိုပစ္ပယ္ျခင္းမွာ
ေရခဲေခ်ာင္းေလးလၽွက္လို႔)
ငါဟာအျမဲအထီးက်န္သူပါကြာ Continue reading →

မင္းငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးဆိုလည္း
ခ်စ္ခဲ့ဘူးသလိုဆက္လိမ္ေနလို႔ရတာပဲ
ေတာ္ရီးန္ ၁၀၀၀မီလီဂရမ္ ခ်ိဳလီးန္ ၅၀မီလီဂရမ္ အီႏိုဆီေတာလ္ ၅၀မီလီဂရမ္ နဲ႔ လိုင္ဆီးန္ ၅၀မီလီဂရမ္ အခ်ိဳးအဆပါဝင္တဲ့
သေဘၤာသီးစူစူစိမ္းစိမ္းေလးေရ
Green Papaya ကားထဲကေကာင္မေလးဟာ
မင္းကိုမမီပါဘူးကြယ္ Lolita ရဲ႕အတတ္ပညာ
ငါဟာလည္း Gone with the Wind ထဲက
Clark Gable ႏႈတ္ခမ္းေမြးအလတ္စားေလးေပါ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းႏွာဘူးဒစ္မင္းနဲ႔ မင္းခ်စ္တင္းေႏွာခဲ့တာ စစ္တြင္းရြာလံုးကၽြတ္ျပာက်တဲ့သတင္းအထိ
ငါသိသားပဲ
ေပါက္ျပဲသြားတဲ့အိုဇိုန္းလႊာထဲ လိင္ဆက္ဆံအၿပီးသာယာၾကည္ႏူးမႈနဲ႔မင္းမွိန္းေနရင္း ဖက္တီးရဲ႕ႂကြက္ၿမီးမည္းႀကီးကို
မင္းတစိမ့္စိမ့္စုပ္ေနခဲ့တာ
အခ်စ္ဟာအေဝးႀကီးပဲလို႔မေျပာလိုက္ပါနဲ႔
အခ်စ္ဟာျပံဳယမ္းဗီဇာ
ဩရွဝစ္ဇ္တ္ဆိုနာတာ
သားႏိုစ္ရဲ႕သိမ္းပိုက္လိုမႈမနက္ရမၼက္စာ
စက္ဆီေတြေပေနတဲ့ႏွလံုးသားစစ္စစ္ေအာ္ဂဲနစ္ပါ
ဘယ္တရားဓမၼကမွအစြဲခၽြတ္လို႔မရေတာ့ဘူး
ဩစေၾတးလ်ေကာ့ကတူးအေမာက္ဝါထာဝရေလးေရ
လႈိင္းပုတ္လို႔လာတင္တဲ့ဗီးနပ္စ္ပင္လယ္ခရုထဲ
မင္းနဲ႔ငါ ထာဝရဘုရားသခင္ဝွက္ထားတဲ့
အီဒင္ဥယ်ာဥ္သီးေတြပင္လံုးကၽြတ္စားခဲ့ၾကေသးတယ္
အခုေတာ့မင္းဟာ
ပယ္နေဆာနစ္က္ဘကၳရီသစ္နဲ႔
ႏႈိးမရတဲ့ဘာသာစကားအသစ္နဲ႔ေပါ့ Continue reading →

မေျပာေကာင္းမဆိုေကာင္းေပမယ့္
ေျပာရဆိုရမွာပဲေလ…
“ဘဲငန္းပစ္ဖို႔”အလာ
“ေဆာင္း”ထဲမွာ
“မ်က္လံုးလွလွတစ္စံု”ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့
“၃၅ႀကိမ္ေျမာက္ေမွာ္ဆရာ”ရဲ႕”စပါယ္ေတြ”ပါ…
အကယ္၍မ်ား
“အမွန္တရားတစ္ခုတည္းကို
ေဟာေျပာဖို႔ကိစၥဟာ
နည္းနည္းေစာၿပီး
သိပ္ေနာက္က်သြားၿပီ”မဟုတ္ခဲ့ရင္…
အကယ္၍မ်ား
“လူ႔ဘဝဆိုတာ လွပတဲ့
ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္” တကယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္…
အကယ္၍မ်ား
“ဗီရိုေပၚမွာ ေရာဂါတစ္ခုခုရေနတဲ့
နာရီဟာ
ကၽြန္ေတာ့္နာမည္” ကိုသိသြားရင္…
အကယ္၍မ်ား
“လူတစ္ေယာက္ဟာ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း
ငါဟာ ဒီ့ထက္ေကာင္းေအာင္ မေရးႏိုင္ပါဘူး။
ပိုေကာင္းေအာင္
အျခား ကဗ်ာဆရာမ်ား ဆက္ေရးၾကပါလိမ့္မယ္။”
မဟုတ္ခဲ့ရင္…
ဆိုပါစုို႔
“နယ္စပ္ျပည္သူေတြ”မို႔
ဆိုပါစို႔
“ငါေသခဲ့တာ
ငါတစ္ေယာက္တည္းေသခဲ့တာ
မနည္းဘူးပဲ။”
ဆိုပါစို႔.
“ငါျပန္မတက္ႏိုင္တဲ့ တြင္းဆံုးထဲ က်ေရာက္ခဲ့
ငါဘာသြားေကာက္တာပါလိမ့္”
ဆိုပါစို႔.
“တရားေတြ႕သေယာင္ တကယ္မေတြ႕ သေရြ႕
ေမ်ာက္ဘဝမွလံုးဝမေရြ႕”…
“အႏုပညာဟာ ဘဝ
ဘဝဟာ အႏုပညာ
လိုတာကို
လိုသလို
ပရိသတ္က ျဖည့္သြားရံုသာ။
ေပ်ာ္ဖို႔ မေကာင္းဘူးလား။”

ကိုေအာင္ခ်ိမ့္ေရ…ဆိုပါစို႔

အကယ္၍မ်ား

ကိုေအာင္ခ်ိမ့္ တိမ္းပါးသြားခဲ့ရင္

ေနရာဝင္ယူစရာလူ
ဘယ္သူမွမရွိဘူးဆိုတာပါပဲေလ…
Continue reading →

(တစ္ေန႔ကျခံထဲမွာ
က်ီးေတြရဲ႕စိတ္ဆိုးသံေတြ အေမြးအေရာင္ေတြထက္ေတာင္
မီးေတြေလာင္မည္းနက္
ေဒါသရဲ႕
အရွင္လတ္လတ္
အသံေတြ

ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ရရင္

သစ္ပင္ေပၚမွာ
အစာအျမဲေအာ္ေတာင္းေနတဲ့ က်ီးေပါက္စေလး တစ္ခ်ိန္လံုးေတာင္းေနတာ ညေရာက္မွပဲဆာတာအိပ္ေတာ့တယ္

အဲဒီေၾကာင္မေလးလည္းထိုးစိပ္ရာေတြနဲ႔ ပါးစပ္ထဲကလည္ၿမိဳဆီတန္းထိုးစိုက္တဲ့အစြယ္
အေမြးအမင္နက္ေတြၾကား
ရစအသက္ကကေလးပါေရာကၽြတ္သြားခဲ့တာ)

ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုပဲဒီေန႔ဟာတိတ္ဆိတ္တယ္ ေန႔စဥ္သာမန္ဆူညံသံေတြထဲမွာဘာမွမရွိတဲ့မထူးျခားဟန္
ျဖစ္ခဲ့တာကၿပီးၿပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္ပဲဆိုပါစို႔
ဘာက်ီးသံမွလည္းမၾကားေတာ့ဘူး

ရုတ္တရက္ဆံုးရံုးလိုက္ရတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္
ႀကိဳသိထားေပမယ့္ ျဖစ္သြားေတာ့လည္း
မယံုႏိုင္ေအာင္တုန္လႈပ္ရတဲ့ ‘အေမဆံုးၿပီ’
ေပါင္ရင္းကျဖတ္လိုက္ရေတာ့မယ့္ေျခတစ္ေခ်ာင္း
ဦးေႏွာက္ခြဲစိပ္ေသြးခဲထုတ္ၿပီး ဘာမွမတုန္႔ျပန္ႏိုင္ေတာ့တဲ့
သက္ရွိလူတစ္ေယာက္

လႈိင္းလံုးႀကီးေတြေအာက္မွာ ေနၾကတာျဖစ္တယ္
လႈိင္းလံုးႀကီးေတြေအာက္မွာ လႈိင္းကလြဲလို႔ဘာမွမၾကား
ရုတ္တရက္အားလံုး တိတ္ဆိတ္သြားေတာ့မွ
ဘာကိုင္ရဘာဆြဲရမွန္းမသိျပဳတ္ပ်က္က်ကာမွ
စူးရွၾကည္လင္တဲ့အသံတစ္ခု

ျဖစ္တာကေန႔အထဲမွာ ညအထဲမွာ ေနျခင္းအထဲမွာ ျဖစ္လိုက္ရင္အထဲမွာခ်ည့္ပဲ
အထဲဆိုတာကိစၥေတြျဖစ္စရာေနရာလား
Continue reading →