The Memory Police – Yoko Ogawa
ကြၽန္းကေလးတစ္ကြၽန္းမွာ ညတြင္းခ်င္းပဲ အရာဝတၳဳေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၾကတယ္။ စစခ်င္းေတာ့ အေသးအဖြဲပစၥည္းေလးေတြ၊ ဦးထုပ္တို႔၊ဖဲႀကိဳးတို႔ေပါ့ေလ။ ၿပီး၊ ငွက္ေတြ၊ ႏွင္းဆီပြင့္ေတြ၊ သစ္သီးဝလံေတြ။
အရာဝတၳဳတစ္ခုခု ေပ်ာက္ဆုံးသြားျခင္းဟာ အဆိုပါအရာဝတၳဳကို အမွတ္ရေနမႈပါ တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္ဆုံးသြားျခင္းပဲျဖစ္တယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ လူေတြရဲ႕မွတ္ဉာဏ္မွာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတာေတြကို အမွတ္ရေနျခင္းေတြပါ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတတ္ၾကတယ္ေလ။ ဓာတ္ပုံေတြ၊ ျပကၡဒိန္ေတြ၊ ေျမပုံေတြ၊ ေလွေတြပါ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၾကၿပီးတဲ့အခါ ကြၽန္းသားေတြဟာ ဘယ္ကာလ ဘယ္ေဒသထဲ သူတို႔႐ွိေနၾကတာဆိုတဲ့ အသိပါ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၾကမယ္။
အဲသလို ေပ်ာက္ဆုံးသြားၾကဖို႔ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ မွတ္ဉာဏ္ေခ်ဖ်က္ေရးရဲေတြဟာ ကြၽန္းကို ပိုက္စိပ္တိုက္႐ွာေဖြတယ္။ လူေတြရဲ႕အိမ္ေတြထဲ အဓမၼဝင္ေရာက္ၾကၿပီး ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့အရာေတြကို တြဲဆက္အမွတ္ရမိေနေစမယ့္ ဘယ္အရာဝတၳဳကိုမဆို သိမ္းယူသြားၾကတယ္။
အမွတ္ရမႈေတြ ႐ွိေနၾကေသးတဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာ လူတစ္စုဟာ အဖမ္းအဆီး မခံၾကရေအာင္၊ ကိုယ္တိုင္မေပ်ာက္ဆုံးသြားၾကရေအာင္ ထြက္ေျပးတိမ္းေ႐ွာင္သြားရတယ္။
Continue reading →
Recent Comments