ဘယ္ကဗ်ာပုဒ္မဆို (ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ၊ဝါဒ၊ ေက်ာင္းေတာ္၊ ဂိုဏ္း၊ အုပ္စု၊ အမ်ိဳးအစား၊ တစ္ကိုယ္ေတာ္) ဟာ ကိန္းေသနဲ႔ ကိန္းရွင္တို႔ရဲ႕ ကကြက္/ နပမ္းကြက္ေတြ ျဖစ္တယ္။
ကိန္းေသထဲမွာ မိမိသိမ္းဆည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့ သညာသယံဇာတေတြ၊ သိမႈအစုအေဝးေတြ၊ ေတြ႕ၾကံဳခံစားမႈေပၚ ခံယူတုန္႔ျပန္မႈ အက်င့္စရိုက္ေတြ ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းထားၾကတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ တည္ေဆာက္ခ်က္နဲ႔ တသီးပုဂၢလ စစ္ထုတ္ယူမႈတို႔ ပါရွိၾကပါတယ္။ ဥပမာ၊’ကဗ်ာဆိုတာဘာ…’၊’အမ်ိဳးသားေရး’၊’သပၸဳရိသသူေတာ္စင္’၊’ဘာသာစကား’ ၊စသည္၊ စသည္တို႔။
ကိန္းရွင္ကေတာ့ တီထြင္ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းရဲ႕မူလဘူတျဖစ္တဲ့ စိတ္ကူးကြန္႔ျမဴးျဖန္႔က်က္မႈ အပါအဝင္ စိတ္/နာမ္ရဲ႕ (အစိုးမရတဲ့) လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိန္းရွင္ဟာ လူေတြမွာ စိတ္ရွိသမၽွ ကိန္းေသထဲက အစိတ္အပိုင္းေတြကို ရွိရင္းစြဲအတိုင္း လက္ခံက်င့္သံုး(အတည္ယူ)သလို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ဆန္႔ထုတ္ခ်ဲ့ထြင္ သံုးစြဲတာလည္း ရွိပါတယ္။
Continue reading
Recent Comments