Tag: Talking About Poetry

ဖတ္စ၊ဖတ္စဥ္၊နဲ႔ဖတ္ၿပီးမွာ ကိုယ့္အာရံုခံစားမႈေတြ အိေျနၵမရေလာက္ေအာင္ ရိုးတိုးရြတျဖစ္လာရင္ အဲဒါကိုယ့္အတြက္ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပဲလို႔ ‘သိ’ရတယ္။

အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ၿပီး၊ အႀကိမ္ႀကိမ္အရသာၿဖိဳးေမာက္လၽွံက်ၿပီ
အႀကိမ္ႀကိမ္သာယာၿပီးမွ အဲဒီကဗ်ာပုဒ္ကို တံုးလံုးခၽြတ္ၿပီး ပစၥည္းတစ္ခုစီကို အႏုစိပ္ေလ့လာေတာ့တယ္။

အစိတ္အပိုင္းနဲ႔ တစ္ခုလံုးၾကား ဘယ္ေနရာမွာ ကဗ်ာဓါတ္စီးသလဲလို႔ ေျပာလို႔မရရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္၊ အစိတ္အပိုင္းေတြကိုတစ္လံုးတစ္စည္းျဖစ္ေစၿပီး ကဗ်ာျဖစ္ေစဖို႔ကေတာ့ ဓာတ္ျပဳမႈကေန ဓာတ္စီးမႈျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
Continue reading →

Dominant ႀကီးစိုးလႊမ္းမိုးေသာ၊ residual အနည္က်လာေသာ၊အနည္ထိုင္လာေသာ၊ နဲ႔ emergent ထြန္းသစ္ေပၚေပါက္လာေသာ ဆိုတဲ့သေဘာဟာ အျမဲရွိေနတဲ့ အႏုပညာျဖစ္စဥ္ထဲက ျဖစ္တည္မႈေတြျဖစ္တယ္။

ကဗ်ာမွာလည္းထိုနည္း၎။

ဘယ္ဘက္မွာ ရပ္တည္မလဲဆိုတာ တစ္ဦးစီရဲ႕ Poetry Politics ကဗ်ာဆိုင္ရာ အင္အားထူေထာင္မႈ၊ အင္အားသံုးစြဲမႈ၊ အင္အားျဖန္႔က်က္မႈနဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။
Continue reading →

ဆရာဇဇအရဲ႕ ‘ဘာသာစကားမပါတဲ့ကဗ်ာ’ ဟာ တကယ္ေတာ့ ဘာသာျပန္ကိစၥရဲ႕ အလြဲတစ္ခုလို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္မွာ Poetry ဆိုတာဘာသာစကားအႏုပညာရပ္တစ္ခုျဖစ္သလို ‘အႏုပညာဓာတ္’၊’အႏုပညာအရည္အေသြး/ အေသြးအသား’လည္းျဖစ္ပါတယ္။ Poetic ဆိုတာလည္း’အႏုပညာေျမာက္ေသာ’၊ ‘အလွတရား/ ရသခံစားမႈေပးေသာ’လို႔ သေဘာရွိပါတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ ဓာတ္ပံု၊ ပန္းခ်ီ၊ ဂီတ စသည္ျဖင့္ဟာ Poetic ျဖစ္လို႔ရၿပီး ျဖစ္လည္းျဖစ္ရင္ ယင္းတို႔ကို အမ်ိဳးအစား ကြဲျပားၾကေသာ္ျငား အႏုပညာဓာတ္ပါဝင္ျခင္းတို႔ တူၾကတဲ့အတြက္ ယင္းတို႔ကို Poetry လို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ေျပာလို႔ရတာကလည္း အက္စ္သက္တစ္က္ရွဴေထာင့္က ျဖစ္ပါတယ္။ အလွတရား/ရသရႈေထာင့္။
Continue reading →

စကားလံုးအစုအေဝးတစ္ခုဟာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ကဗ်ာျဖစ္သြားသလဲ။ ကဗ်ာအျဖစ္ ရည္ရြယ္ေရးသားတိုင္း ကဗ်ာမျဖစ္သြားတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ကဗ်ာျဖစ္သြားတဲ့အခါေကာ ဘာေၾကာင့္ ကဗ်ာျဖစ္သြားသလဲ။ ေခတ္နဲ႔လည္းဆိုင္မယ္။ ေခတ္က’ကဗ်ာ’လို႔ သတ္မွတ္ထားၿပီး သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ညီညြတ္ရင္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာလည္းပံုေသနည္း ဆန္ပါတယ္။ ကဗ်ာေရးသူက ‘ငါဟာ ကဗ်ာဆရာမို႔လို႔ ငါေရးတာ ကဗ်ာပဲ’ ဆိုတာဟာလည္း ငါတေကာေကာ ဆန္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဆယ္လီေတြ။ ဖတ္သူက သူၾကိဳက္ရင္ကဗ်ာပဲဆိုတာဟာလည္း သံုးစားလို႔မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ယတိျပတ္ပယ္လို႔ မရတာေတြလည္း ရွိေနျပန္ေရာ။

‘ကဗ်ာဓါတ္ရွိမွကဗ်ာျဖစ္တယ္’ ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္’ကဗ်ာဓါတ္’ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။’မသိကိန္း’ ‘X-factor’လို႔ ဆိုရမလားပါပဲ။ အေၾကာင္းေပါင္းစံု တိုက္ဆိုင္မႈလား။ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပံုသ႑ာန္တို႔ရဲ႕ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈတို႔ရဲ့ gestalt effect လား။ ဘာကဗ်ာဓါတ္မွမပါပဲ ‘ကဗ်ာ’လို႔ သတ္မွတ္ေနၾကတာကိုေကာ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။ ‘မသိစိတ္’တို႔၊ ‘ေမွာ္’ (magic/alchemy)တို႔ ဆိုတာေတြလည္း ကဗ်ာေဗဒ၊ကဗ်ာဒႆနေတြမွာ ရွိေနေတာ့။
Continue reading →

Poeisis ဟာ ဂရိစကားက ဆင္းသက္တယ္။ မူရင္းအဓိပၸါယ္က to make ‘ျပဳလုပ္’။ ဒီေန႔ သံုးေနတဲ့ ‘poetry’ ဆိုတဲ့ မူရင္းအဓိပၸါယ္။ မူရင္းက ႀကိယာျဖစ္တယ္။ ‘ေလာကႀကီးကို အသြင္သ႑ာန္ေျပာင္းၿပီး ဆက္လက္တည္ျမဲေစတဲ့’ ေဆာင္ရြက္မႈ။ ယင္းအမႈကို ျပဳလုပ္သည္။ ရိုမဲန္တစ္က္ ဖန္တီးမႈသေဘာ၊ နည္းေဗဒသေဘာေတြ မပါဝင္၊ မပါရွိ။ “စဥ္းစားေတြးေခၚျခင္း၊ ဥာဏ္အလုပ္လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ စိတ္၊ ရုပ္နဲ႔ ကာလတရားတို႔ကို ျပန္လည္ေပါင္းစည္းဖို႔”နဲ႔ လူသားျဖစ္မႈ (လူသားဆန္မႈ) ကို ကမၻာေလာကႀကီးရဲ႕ သဘာဝ (ေခးေအာ့စ္) ျဖစ္စဥ္ထဲ ျပန္ေပါင္းစပ္ဖို႔။

ဒါကို ဆလာဝါ ဈီဈက္ Slavoj Zizek အျမင္မွာေတာ့ လူပုဂၢိဳလ္ဟာ သူ႔ “မိမိပုဂၢလအတၱ self” ေပၚလာေရးကို ျမႇင္တင္ဖို႔နဲ႔ အႏုပညာအားျဖင့္ ထို “မိမိပုဂၢလအတၱ self” ကို ပကတိ အရွိတရား ေလာကႀကီးရဲ႕ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနမႈ chaos နဲ႔ “တစ္သားတည္းျပန္ျဖစ္ဖို႔”။
Continue reading →