ေဘေဒါဝ္ ကဗ်ာမ်ား
ကဗ်ာ အပုဒ္ ၇၁ ပုဒ္
ေဘေဒါဝ္အတၳဳပၸတၱိ
တ႐ုတ္ကဗ်ာအေၾကာင္းေဆာင္းပါးရွည္
ေဇယ်ာလင္း ဘာသာျပန္၊
ႏွစ္ကာလမ်ား ထုတ္ေဝမွု
တနိဖိုး၂၅၀၀ က်ပ္၊ စာအုပ္တန္ဖိုးအတိုင္းသာ က်သင့္ၿပီး
စာတိုက္ကေနတဆင့္လည္း ပို့ အခမဲ့ နဲ႔ ပို့ပါတယ္။
အသိုက္ဖြဲ႕ရတာဝါသနာပါပုံမ်ိဳး
ဘာရယ္မဟုတ္ဗိသုကာပညာရပ္ရဲ့ေမွာ္
ကိုယ္တိုင္မကၽြမ္းလို့ျဖစ္ေစအေဆာက္အအုံပ်က္သြား
တာမ်ိဳးရွိသလို ရာသီဥတုဒဏ္ေၾကာင့္ပ်က္သြားတာမ်ိဳး
ေဆာက္လက္စအသိုက္ထဲသူမကဥတစ္လုံး
ထည့္လိုက္တယ္
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္
ဖက္ထားရင္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ခါးခါးသီးသီး
တြန္းထုတ္ရင္း
အသိုက္ထဲမွာဥဟာအျမစ္တြယ္စ
အညြန္႔ေတြဘာေတြတလူလူျပဴစ
ရာသီဟာလည္းဆိုးဖို့အလွည့္ အလွည့္က်လို့
ဇယလ
၁၅ ဒီ ‘၁၉
ေရးၿပီးသားဝါက်ေတြဟာအဓိပၸါယ္အေရာင္ေျပာင္းၾကတယ္၊ဆိုပါစို့၊ မ်ိဳးသုဥ္းေစရန္သတ္ျဖတ္သည္’
‘ဇာတိမာန္’ႏွင့္’နိုင္ငံတကာခုံ႐ုံး’ စကားလုံးႏွစ္လုံးပါဝင္သည့္
ဝါက်တစ္ေၾကာင္းဖြဲျပရႏ္
သိထားတဲ့သူေတြေတာင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾကအံ့
ၾသဘြယ္ရာ
ကဲ၊အျပစ္ကင္းစင္မွု ကဲ၊ေရငုံႏွုတ္ပိတ္
ကဲ၊ေဆာင္းမွာေႏြေရာက္ၿပီ
လက္ကိုေသြးနဲ႔သန္႔ေအာင္ေဆး
ေသသူတို့ရဲ့အသက္ေတြနဲ႔ဆပ္ျပာနံ့ေမႊးေမႊး
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာရဲ့လိပ္စာအတိအက် သားေမြးဖို့အားေမြးတဲ့ သားသတ္သမားကသူ႔မိန္းမကိုေသြးနဲ႔သုတ္လိုက္တယ္
သားသတ္႐ုံရဲ့ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ငါတို့
လက္ခုပ္ထဲၾသဘာမတီးမျမည္ တီးမျမည္
‘အမွား’ ဆိုတာေျပာင္းလို့ေရႊ႕လို့ရတဲ့စကားလုံးတစ္လုံးပဲ
ဥပမာ၊’အမွားဆိုတာငါတို့မွာမရွိဘူး’
ဥပမာ၊’ငါတို့မွာအမွားဆိုတာမရွိဘူး’
ဥပမာ၊’ငါတို့မွာအမြားဆိုတာမရွက္ဘူး’
မွတ္ဥာဏ္နည္းတဲ့အရပ္မွာတစ္ပတ္မၾကာပါဘူးေမ့သြားမွာ
အေမသြားမွာလား ေသြးအလူးလူးနဲ႔ရင္ေကာ့ၿပီး
အေမသြားမွာလား
ျပသနာကိုေျဖရွင္းၿပီးသြားၿပီ ျပသနာကိုေျဖရွင္းရေတာ့မယ္
ေျဖရွင္းလိုက္ပုံဟာျပသနာ ထြက္ရွိမယ့္အေျဖနဲ႔တစ္ပုံစံတည္း
‘ယုံၾကည္မွုကိုအလြဲသုံးစားမလုပ္နဲ႔’ အဲဒီေမးခြန္းေျဖျပပါ
ဒို့ျပည္ႀကီးကိုကာကြယ္မည္ သဒတ္မတာစတ္မတာ
သတ္ပုံ မွန္/မွားေရြးခ်ယ္ပါ
ဝါစဂ္ေတြကလဖန္ထိုး ဒို့မ်ိဳးရိုးညံ့ရေတာ့မည္လား ဆားနဲ႔ပါဘုရား
ေျဖရွင္းၿပီးသြားတဲ့ျပသနာ ျပသနာကပဲျပန္ေျဖရွင္းရမွာ
ျပသာဒ္ကိုလာပစ္တဲ့ျပသနာ
ျပသာဒ္နားေဝ့လာေနတာ အလို၊ဘယ္ကျပာေတြလဲ
မီးခိုးတိတ္ ဝစီပိတ္ ဖိတ္စင္သြားတာအမွန္လား
သမၺႏၵရဲ့သမၻဴလ ဝါက်ဖြဲ႕ထုံးတို့ရဲ့ခုံ႐ုံး ဗုံးတစ္လုံးဆိုရင္အဓိပၸါယ္ေတြကြဲေလာက္တယ္
ဇယလ
၂၁ နို ‘၁၉
လျခမ္းရဲ႕အငုတ္မွာ မီးပံုးပ်ံတစ္လံုးေပါ့ ၿငိေနတာ ၾကယ္ေတြလည္း မတတ္ႏိုင္
သူ႔ရံုးခန္းတံခါးေသာ့ သူမဖြင့္တတ္တဲ့ စိတ္က်န္းမာေရးအထူးကု ဆရာဝန္မႀကီးကို လူနာက ဖြင့္ေပးလိုက္ရတယ္
႐ွာရေဖြရခက္တဲ့ ကိစၥေတြထဲမွာ မင္းကိုယ္တိုင္ေတြ႔ခြင့္မရတဲ့ မင့္မ်က္ႏွာ အိပ္မက္ထဲ တကယ္ေတြျဖစ္ေနတာနဲ႔ တကယ္ထဲ အိပ္မက္ေတြျဖစ္ေနတာရဲ႕ ေဝဝါးစည္းမွာ ဘယ္ဟာ ေလာကေျခရာ ဘယ္ဟာ ဘယ္သူ႔လက္ရာ
အခါတစ္ပါး ညအခါ၌ အိမ္ေပၚကဆင္းသြားၿပီး ႀကံဳတဲ့တကၠဆီသမားနဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားပစ္လိုက္ခဲ့တာ
မီးစြဲေလာင္ေနတဲ့ ပရဒိသုဘံုကို မင္းေဇာက္ထိုးႀကီး ၾကည့္ေနခဲ့တာေပါ့
ဆရာဝန္မႀကီးက သူ႔အေၾကာင္းသူေျပာျပရင္း တ႐ႈံ႕႐ႈံ႕ငိုတယ္
လူနာက ႏွစ္သိမ့္မႈတစ္သ်ဴးေတြ သူ႔ရင္ထဲ တရြက္ၿပီးတစ္ရြက္
ဇယလ
၂၀ ႏို ‘၁၉
အ႐ွင္းဆံုးဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္ေပမယ့္အတိုဆံုးေျပာရရင္—
“ေျပာပံုေျပာင္းရင္ကဗ်ာေျပာင္းတယ္”
စဥ္းစားမိတာေျပာပါတယ္
ကဗ်ာအေၾကာင္းေျပာပါတယ္
ဇယလ
၁၈ ႏို ‘၁၉
Recent Comments