Tag: Moe Wai

၁၉၇၀ ဇႏၷဝါရီ ။ မိုးေဝ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္။’ကဗ်ာသည္တိုက္ပြဲလက္နက္’။ ‘မိုးေဝ ကဗ်ာ’ အဖြင့္။

၁၉၇၀ ဧၿပီ။ ‘ျမန္မာစာေပအဘိဓာန္’။ ေတာ္လွန္ နဲ႔ ေမာ္ဒန္။ ေမာင္လူညိဳ၊ ‘ဘူဇြာကဗ်ာနဲ႔သူ႔ေလာက’။ ဘူဇြာကဗ်ာလကၡဏာ နဲ႔ ဆိုရွယ္လစ္စာေပလကၡဏာ။

၁၉၇၀ ေမ။ေမာင္ေလးေအာင္၊ ‘ကဗ်ာႏွင့္အတတ္ပညာျပႆနာ’။

အတတ္ပညာမဲ့သတဲ့
ငါ့ရဲ့ကဗ်ာကို
ပညာတတ္ႀကိမ္လုံးနဲ႔
တအုန္းအုန္းထုရိုက္တယ္…..

၁၉၇၀ ေမ။ ျမဇင္၊ ‘ကဗ်ာ့အေတြး’။
ကဗ်ာ့အေတြးသည္ အသိသညာမ်ားႏွင့္စဥ္းစားခ်က္မ်ားကို အသိသညာသက္သက္ဘဝ၌ျဖစ္ေစ စဥ္းစားခ်က္သက္သက္ဘဝ၌ျဖစ္ေစ မတည္ရွိေစပဲ အသိသညာမ်ား စဥ္းစားခ်က္မ်ားကို ကဗ်ာဆိုင္ရာအခ်က္အလက္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ တြဲစပ္၍စိတ္ကူးသည္။ခံစားမွုႏွင့္တြဲစပ္သည္။နိမိတ္ပုံႏွင့္ထင္ဟပ္သည္။အသံႏွင့္ဖက္သည္။အသံသြားလာမွုအစဥ္ႏွင့္ေပါင္းသည္။အေဆာက္အအုံထဲသို့သိမ္းသြင္းသည္။အသိသညာမ်ား စဥ္းစားခ်က္မ်ားကို ကာရန္စ်ာန္စိတ္ျဖင့္သာမသုံးသပ္ပဲ ကဗ်ာအျဖစ္သို့ေျပာင္းလဲေအာင္ ကဗ်ာ၏ကိုယ္သ႑ာန္ေပၚတင္၍ ၾကည့္ရွုသည္။…..ခံစားမွုအားနည္းၿပီး အေတြးမ်ားလၽွင္ ဆုံးမစာဆန္တတ္သည္။အေတြးအားနည္းၿပီး ခံစားမွု အားမ်ားလၽွင္ စိတ္ထႂကြမွုသာပဓာနထားေသာ အေရးအသားျဖစ္တတ္သည္။’

၁၉၇၀ ဇြန္။ေနေသြးနီ၊ ‘ဆဲပါနဲ႔ေတာ့သူငယ္ခ်င္း’။

ကဗ်ာေခတ္က
ထႂကြလာေတာ့ ငါကပညာတတ္
ေရးစပ္လဲမဟန္ ကာရန္လဲမတူးရဲ
စာေပထဲ ကဲ ေနရာရေအာင္
ေခါင္းေဆာင္လဲျဖစ္ခ်င္ေတာ့
တီထြင္ၿပီး ေရာဆရာႀကီးလုပ္ရတယ္ကြာ။
ဒါေၾကာင့္
ဟိုကသည္က ဆြဲရသည့္အယူအဆ
သက္ေတဝါဒ ဒါက နိမိတ္ပုံ
သည္ပုံတြဲဘက္အနက္ သည္ဘက္ကၿမိဳ့ျပ
ဘာကြညာကြနဲ႔ ရရာျဖတ္လမ္းက
မွန္မမွန္ ဟန္မဟန္မသိဘူး
ဦးေအာင္ ဆရာႀကီးလုပ္ရတာေပါ့ကြာ။’

၁၉၇၀ ဇြန္။ ေအာင္လွိုင္ထြန္း၊ ‘ကဗ်ာဆိုတာဘာလဲ’။ ‘ကဗ်ာဆိုတာ တိုက္ပြဲလက္နက္။အဖိႏွိပ္ခံလူတန္းစား၏တိုက္ပြဲလက္နက္။…ကဗ်ာဆရာ ဟာစည္း႐ုံးေရးမွူး။’

၁၉၇၀ ဇူလိုင္။ေအာင္ခ်ိမ့္၊ ‘မဲေခါင္ျမစ္ကမ္းမ်ား’။

၁၉၇၀ ဇူလိုင္။အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္၊ ‘အေၾကာင္းအရာသည္အဓိက။ပုံသ႑ာန္ (အတတ္ပညာ) ည္ အေၾကာင္းအရာကိုသယ္ေဆာင္ေသာယာဥ္။’
၁၉၇၀ ေအာက္တိုဘာ။ေမာင္ေလးေအာင္၊ ‘နစ္ကဆင္ႏွင့္စစ္တုရင္ကစားျခင္း’။

၁၉၇၁ ဧၿပီ၊ညြန္ၾကဴး၊ ‘ေခတ္ေပၚကဗ်ာႏွင့္ပတ္သက္၍’ေဆာင္းပါးမွ ကဗ်ာမဟုတ္ေသာ ကာရန္ခ်ိတ္႐ုံစာ—

‘လူကဘာလဲ တိုက္ပြဲေတြရဲ့သတၱဝါပဲ
တိုက္ပြဲဆိုတာ ဒါျဖင့္ဘာလဲ အဲဒါသုံးသပ္ၾကည့္ရမယ္
လူဆိုတာက ဓနရွင္နဲ႔ပစၥည္းမဲ့ အဲဒါႏွစ္မ်ိဳးပဲရွိတယ္
အဲဒါရွိရင္ တိုက္ပြဲအသြင္က အစဥ္အလာ ျဖစ္ေနမွာပဲ
လူဟာတိုက္ခိုက္ေရးသမား။’

၁၉၇၁ ဇူလိုင္။ ေမာင္တင္ေရႊ၊ ‘ဘာေခတ္ေပၚကဗ်ာလဲ’။ ‘ေခတ္ေပၚကဗ်ာသည္ ျပည္သူ႔စာေပစင္ျမင့္ေပၚသို့ ႐ုပ္ဖ်က္ၿပီးတက္လာေသာ အႏုပညာသက္သက္ဝါဒ Art for Art’s Sake သာျဖစ္။….ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ၂မ်ိဳးရွိ၊နယ္ခ်ဲ႕ပေဒသရာဇ္ကိုအလုပ္အေကၽြးျပဳလုပ္/ေသြးစုပ္တာနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕ပေဒသရာဇ္ဆန္႔က်င္ေရး။…ေခတ္ေပၚကဗ်ာဟာလူတန္းစားလကၡဏာကိုေဖ်ာက္။…ေခတ္ေပၚခံစားပုံႏွင့္လူတန္းစားအာ႐ုံခံစားပုံတို့မတူၾက။’

ဇယလ ျပဳစုထား။
စိတ္ပါလၽွင္ဆက္လက္တင္ျပပါဦးမည္။ကိုယ္တိုင္ပဲလုပ္ၾကပါေတာ့လား။