Author: zlkontempo

မင္းငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးဆိုလည္း
ခ်စ္ခဲ့ဘူးသလိုဆက္လိမ္ေနလို႔ရတာပဲ
ေတာ္ရီးန္ ၁၀၀၀မီလီဂရမ္ ခ်ိဳလီးန္ ၅၀မီလီဂရမ္ အီႏိုဆီေတာလ္ ၅၀မီလီဂရမ္ နဲ႔ လိုင္ဆီးန္ ၅၀မီလီဂရမ္ အခ်ိဳးအဆပါဝင္တဲ့
သေဘၤာသီးစူစူစိမ္းစိမ္းေလးေရ
Green Papaya ကားထဲကေကာင္မေလးဟာ
မင္းကိုမမီပါဘူးကြယ္ Lolita ရဲ႕အတတ္ပညာ
ငါဟာလည္း Gone with the Wind ထဲက
Clark Gable ႏႈတ္ခမ္းေမြးအလတ္စားေလးေပါ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းႏွာဘူးဒစ္မင္းနဲ႔ မင္းခ်စ္တင္းေႏွာခဲ့တာ စစ္တြင္းရြာလံုးကၽြတ္ျပာက်တဲ့သတင္းအထိ
ငါသိသားပဲ
ေပါက္ျပဲသြားတဲ့အိုဇိုန္းလႊာထဲ လိင္ဆက္ဆံအၿပီးသာယာၾကည္ႏူးမႈနဲ႔မင္းမွိန္းေနရင္း ဖက္တီးရဲ႕ႂကြက္ၿမီးမည္းႀကီးကို
မင္းတစိမ့္စိမ့္စုပ္ေနခဲ့တာ
အခ်စ္ဟာအေဝးႀကီးပဲလို႔မေျပာလိုက္ပါနဲ႔
အခ်စ္ဟာျပံဳယမ္းဗီဇာ
ဩရွဝစ္ဇ္တ္ဆိုနာတာ
သားႏိုစ္ရဲ႕သိမ္းပိုက္လိုမႈမနက္ရမၼက္စာ
စက္ဆီေတြေပေနတဲ့ႏွလံုးသားစစ္စစ္ေအာ္ဂဲနစ္ပါ
ဘယ္တရားဓမၼကမွအစြဲခၽြတ္လို႔မရေတာ့ဘူး
ဩစေၾတးလ်ေကာ့ကတူးအေမာက္ဝါထာဝရေလးေရ
လႈိင္းပုတ္လို႔လာတင္တဲ့ဗီးနပ္စ္ပင္လယ္ခရုထဲ
မင္းနဲ႔ငါ ထာဝရဘုရားသခင္ဝွက္ထားတဲ့
အီဒင္ဥယ်ာဥ္သီးေတြပင္လံုးကၽြတ္စားခဲ့ၾကေသးတယ္
အခုေတာ့မင္းဟာ
ပယ္နေဆာနစ္က္ဘကၳရီသစ္နဲ႔
ႏႈိးမရတဲ့ဘာသာစကားအသစ္နဲ႔ေပါ့ Continue reading →

မေျပာေကာင္းမဆိုေကာင္းေပမယ့္
ေျပာရဆိုရမွာပဲေလ…
“ဘဲငန္းပစ္ဖို႔”အလာ
“ေဆာင္း”ထဲမွာ
“မ်က္လံုးလွလွတစ္စံု”ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့
“၃၅ႀကိမ္ေျမာက္ေမွာ္ဆရာ”ရဲ႕”စပါယ္ေတြ”ပါ…
အကယ္၍မ်ား
“အမွန္တရားတစ္ခုတည္းကို
ေဟာေျပာဖို႔ကိစၥဟာ
နည္းနည္းေစာၿပီး
သိပ္ေနာက္က်သြားၿပီ”မဟုတ္ခဲ့ရင္…
အကယ္၍မ်ား
“လူ႔ဘဝဆိုတာ လွပတဲ့
ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္” တကယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္…
အကယ္၍မ်ား
“ဗီရိုေပၚမွာ ေရာဂါတစ္ခုခုရေနတဲ့
နာရီဟာ
ကၽြန္ေတာ့္နာမည္” ကိုသိသြားရင္…
အကယ္၍မ်ား
“လူတစ္ေယာက္ဟာ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း
ငါဟာ ဒီ့ထက္ေကာင္းေအာင္ မေရးႏိုင္ပါဘူး။
ပိုေကာင္းေအာင္
အျခား ကဗ်ာဆရာမ်ား ဆက္ေရးၾကပါလိမ့္မယ္။”
မဟုတ္ခဲ့ရင္…
ဆိုပါစုို႔
“နယ္စပ္ျပည္သူေတြ”မို႔
ဆိုပါစို႔
“ငါေသခဲ့တာ
ငါတစ္ေယာက္တည္းေသခဲ့တာ
မနည္းဘူးပဲ။”
ဆိုပါစို႔.
“ငါျပန္မတက္ႏိုင္တဲ့ တြင္းဆံုးထဲ က်ေရာက္ခဲ့
ငါဘာသြားေကာက္တာပါလိမ့္”
ဆိုပါစို႔.
“တရားေတြ႕သေယာင္ တကယ္မေတြ႕ သေရြ႕
ေမ်ာက္ဘဝမွလံုးဝမေရြ႕”…
“အႏုပညာဟာ ဘဝ
ဘဝဟာ အႏုပညာ
လိုတာကို
လိုသလို
ပရိသတ္က ျဖည့္သြားရံုသာ။
ေပ်ာ္ဖို႔ မေကာင္းဘူးလား။”

ကိုေအာင္ခ်ိမ့္ေရ…ဆိုပါစို႔

အကယ္၍မ်ား

ကိုေအာင္ခ်ိမ့္ တိမ္းပါးသြားခဲ့ရင္

ေနရာဝင္ယူစရာလူ
ဘယ္သူမွမရွိဘူးဆိုတာပါပဲေလ…
Continue reading →

(တစ္ေန႔ကျခံထဲမွာ
က်ီးေတြရဲ႕စိတ္ဆိုးသံေတြ အေမြးအေရာင္ေတြထက္ေတာင္
မီးေတြေလာင္မည္းနက္
ေဒါသရဲ႕
အရွင္လတ္လတ္
အသံေတြ

ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ရရင္

သစ္ပင္ေပၚမွာ
အစာအျမဲေအာ္ေတာင္းေနတဲ့ က်ီးေပါက္စေလး တစ္ခ်ိန္လံုးေတာင္းေနတာ ညေရာက္မွပဲဆာတာအိပ္ေတာ့တယ္

အဲဒီေၾကာင္မေလးလည္းထိုးစိပ္ရာေတြနဲ႔ ပါးစပ္ထဲကလည္ၿမိဳဆီတန္းထိုးစိုက္တဲ့အစြယ္
အေမြးအမင္နက္ေတြၾကား
ရစအသက္ကကေလးပါေရာကၽြတ္သြားခဲ့တာ)

ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုပဲဒီေန႔ဟာတိတ္ဆိတ္တယ္ ေန႔စဥ္သာမန္ဆူညံသံေတြထဲမွာဘာမွမရွိတဲ့မထူးျခားဟန္
ျဖစ္ခဲ့တာကၿပီးၿပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္ပဲဆိုပါစို႔
ဘာက်ီးသံမွလည္းမၾကားေတာ့ဘူး

ရုတ္တရက္ဆံုးရံုးလိုက္ရတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္
ႀကိဳသိထားေပမယ့္ ျဖစ္သြားေတာ့လည္း
မယံုႏိုင္ေအာင္တုန္လႈပ္ရတဲ့ ‘အေမဆံုးၿပီ’
ေပါင္ရင္းကျဖတ္လိုက္ရေတာ့မယ့္ေျခတစ္ေခ်ာင္း
ဦးေႏွာက္ခြဲစိပ္ေသြးခဲထုတ္ၿပီး ဘာမွမတုန္႔ျပန္ႏိုင္ေတာ့တဲ့
သက္ရွိလူတစ္ေယာက္

လႈိင္းလံုးႀကီးေတြေအာက္မွာ ေနၾကတာျဖစ္တယ္
လႈိင္းလံုးႀကီးေတြေအာက္မွာ လႈိင္းကလြဲလို႔ဘာမွမၾကား
ရုတ္တရက္အားလံုး တိတ္ဆိတ္သြားေတာ့မွ
ဘာကိုင္ရဘာဆြဲရမွန္းမသိျပဳတ္ပ်က္က်ကာမွ
စူးရွၾကည္လင္တဲ့အသံတစ္ခု

ျဖစ္တာကေန႔အထဲမွာ ညအထဲမွာ ေနျခင္းအထဲမွာ ျဖစ္လိုက္ရင္အထဲမွာခ်ည့္ပဲ
အထဲဆိုတာကိစၥေတြျဖစ္စရာေနရာလား
Continue reading →

ေျမာက္ဦးမွာဒံုးက်ည္က်ရင္
ပုဂံမွာစစ္ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္
FB logic နဲ႔ ဗီဒီယိုဂိမ္းကစားပါလား
‘ေထာင္ေတြစုထားတဲ့ျပည္’ လို႔အလ်ဥ္စလိုမေနာက္လိုက္ပါနဲ႔ေလ
ေက်ာင္းတုန္းကအလြတ္က်က္ခဲ့တာေတြလႊင့္ပစ္လိုက္ရၿပီ
အေမအိုဟာသံဆူးႀကိဳးေနာက္မွာတေစၧလို
စခန္းဟာဒုကၡစစ္ေျပး အယုဓၵရအျဖစ္ေလး
ေဘးေရွာင္ရာဟာမေဝးေခါင္ပါဘူး
ျပည္တြင္းေလယာဥ္နဲ႔တင္တစ္နာရီခြဲေလးသာသာေပါ့
ငံု႔ၾကည့္ရင္စိမ္းလန္းမႈေတြနံရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းလူသတ္ကုန္း
ညစ္ပတ္ေပေရေနၾကတဲ့ကေလးေတြဟာ
ညစ္ပတ္ေပေရေနတဲ့ခတ္ႀကီးထဲေသြးေခ်ာင္းလိုစီးဆင္း
ဆိုင္းသံဗံုသံေတြနဲ႔ကားတန္းေရာက္လာတယ္
လူႀကီးမိန္႔ခြန္းေဟာမယ္ သၾကားလံုးေကၽြးမယ္
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီးလက္ျပျပန္သြားတယ္
ဤတြင္တစ္ေန႔တာတာဝန္ၿပီး၏ ညသတင္းမွာထပ္ၾကည့္
ယာယီရပ္ဆဲပစ္ကြင္းထဲကင္မရာေတြတဖ်တ္ဖ်တ္
အလံေတြတလူလူနဲ႔အယူသမားရဲ႕စစ္ဝတ္စံု Continue reading →