အနာေဖးဆြဲခြာခံလိုက္ရတဲ့ အနာကို အပ္ေတြနဲ႔ ထြင္းၾကတာ၊
ၾကည့္စမ္း၊ အံ့မခန္း စပါးခင္းေတြ မွည့္ဝင္းလာတယ္ဆိုလား
ဝမ္းမနည္းတတ္တဲ့ ဘုရားပုထိုးေစတီေတြမွာ ဆည္းလည္းသံေတြေႂကြ
သေဗၺသတၱာမဂၤလာ သတၱဝါအားလုံး သတၱဝါလုံးလုံး ျဖစ္ပါေစ
ရင္ေဟာင္းေလာင္းေတြထဲ ေၾကကြဲမႈေတြ ထည့္သိပ္
သစ္ေျခာက္ပင္မွာ ႐ြက္သစ္ေတြ ျပဴလာၾကတယ္
အနာခ်င္း တိုင္းၾကည့္ေနတာလား အနာႀကီးထဲမွာ
မိမိတို႔ေနထိုင္ေနၾကရတာပဲဥစၥာ
အိမ္ေ႐ွ႕ခန္းမွာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ ၾကည္လင္တဲ့ ေကာင္းကင္ေနာက္ခံမွာ
မီးခိုးမည္းႀကီးေတြ ပ်ံႂကြေနတဲ့ ဆီသယ္ယာဥ္
တစ္မ်ိဳးသားလုံး ဘာေစရမည္ ညာေစရမည္ နာေစရမည္
ေနေစရမည္ ႏူေစရမည္ နဲ႔ေစရမည္ ႏြဲ႕ေစရမည္
နာခ်င္တိုင္း နာခ်င္လို႔မရ နာက်င္မႈေတြ အခ်ိဳးက်
တစ္ေန႔နဲ႔တစ္ေန႔ ခ်ိတ္ဆက္လို႔ရတာဟာ ပဋိသႏၲာရတို႔
ေသဆုံးျခင္းပဲ ေန႔ထဲေနလုံး႐ွာမရ
ေနဟာ မဝင္ခင္မွာ ေနာက္လွည့္တြန္႔ဆုတ္ သက္ျပင္းခ်ရင္း ဝင္သြားတယ္
ေရျပင္ကို ငုံ႔ၾကည့္ရင္ မီဒူဆာလို တစ္ေခါင္းလုံး ေႁမြေတြခဲလို႔
ဒ႑ာရီေတြ လက္ညိႇဳးၫႊန္ရာ ဤအရပ္မွာ ဒဏ္ရာနီေတြ စိန္ပန္းေတြလို ဝင္းပ
ေရခြက္ထဲက သြားတုခ်င္း တဂြပ္ဂြပ္႐ိုက္ေနၾကတာကို ပုံမွန္လိုပဲ ၾကည့္ေနၾကရတယ္
ေျမျပင္ကို ၾကာပြတ္နဲ႔႐ိုက္ၿပီး ပြင့္ၾကစမ္း ပြင့္ၾကစမ္းလို႔ တင္းၾကမ္းခိုင္းလို႔
အလိုမ႐ွိပန္းေတြ ေထာင္းလေမာင္း ပြင့္ပစ္လိုက္ၾကတယ္ဆိုပဲ
အဲဒါ အာ႐ုံထဲမွာ အျပင္မွာ ေျမျပင္ဟာ ႐ွစ္စိပ္ကြဲလို႔
အက္ေၾကာင္းေတြထဲ ေခ်ာ္ရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ကေန စီးလာတယ္
ဇယလ
၂၁ ေမ၊ ဏာသိမ္း ‘၂၁