မျပန္ေစခ်င္ေသးလို႔
ဘရာကိုဝွက္ထားလိုက္တာ သူမ က
ဒီအတိုင္းပဲ ျပန္ရဲတယ္ေနာ္
ေရာ့ အဲဒါကိုပဲ ႐ွဴေနလိုက္
ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို သူ႕ပဲန္တီးစ္နဲ႔ စြပ္လိုက္တယ္
ႂကြက္ေသကို ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ထဲထည့္ဖို႔
ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္နဲ႔ပဲ ကိုင္ရၿပီး
အမိႈက္ပုံးထဲထည့္ လက္ကိုေသခ်ာေဆးလိုက္တယ္
မ်က္လုံးေတြပဲလင္းေနတဲ့ အေမွာင္ထဲက ေၾကာင္နက္မ
သူ႕လက္သည္းကို မေမ့ပဲမ်ား ေနမလား
ဘရာခ်ိတ္ကို မခြၽတ္တတ္ခြၽတ္တတ္စဥ္က
ႏွလုံးသားဟာ ပလာက်င္းလို႔
အကာအကြယ္ လုံးလုံးမဲ့ခဲ့တယ္
သူမလည္း ေအာက္မွာဘာမွမပါပဲ
ေလာကႀကီးထဲ ထြက္ခြာသြားခဲ့တယ္
နာရီၾကည့္ၿပီး ေနာက္က်ေနၿပီ မြမြမြနဲ႔
အတိတ္ကို အရိပ္လို စိတ္ထဲခ်ိတ္ဆြဲခဲ့ေလတယ္
ဇယလ
၁၂ ဇန္ ကိုဗစ္၂၁