အိမ္ေ႐ွ႕ျခံေထာင့္ ေၾကာင္မႀကီးယို႔မိရာကိုျမႇဳပ္ထားတဲ့ေနရာဟာ ဘာမွမေပါက္ပဲေျပာင္သလင္းခါေျမကြက္။ ျမက္ေတာင္မေပါက္ဘူး။ ကင္ဆာလို႔ပဲထင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး မနက္၄နာရီေလာက္မွာမာန္ႀကီးႀကီးနဲ႔ေအာ္ဟစ္ၿပီးအသက္ထြက္သြားတယ္။ “ငါမေသရဘူး။ ငါမေသရေသးဘူးဟဲ့”လို႔မ်ားလား သူ႕ရာဇမာန္ႀကီးခဲ့ပုံ။ မာဂရိ(သ္) ဒ်ဴရာ့စ္ရဲ႕ The Lover ‘ခ်စ္သူရည္းစား’ ဝတၳဳထဲမွာ ၁၅ႏွစ္ခြဲအ႐ြယ္ျပင္သစ္မိန္မးပ်ိဳေလးဟာ မဲေခါင္ျမစ္ကူးသေဘၤာကုန္းပတ္ေပၚကေန ဆိုင္ေဂါန္ၿမိ့ေတာ္ဆိပ္ကမ္းမွာ ဇိမ္ခံကားနက္ႀကီးထဲေစာင့္ေနတဲ့ သူမရဲ႕ ၂၇ႏွစ္အ႐ြယ္ တ႐ုတ္-ဗီယက္နမ္သူေဌးသားရည္းစားကို ရင္တခုံခုံနဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ရင္းပါလာတယ္။ ႐ုပ္႐ွင္လည္း႐ိုက္တယ္။ ဒ်ဴရာ့စ္က ဒါ႐ိုက္တာနဲ႔စကားမ်ားၿပီး သူ႕မူလဝတၳဳကိုျပင္ေရးလိုက္တယ္ ‘The North China Lover’ ။ သူ႕ဝတၳဳေတြဟာ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၳဳပၸတၱိေတြလို႔ေျပာတယ္။ “ကြၽန္မဝတၳဳေတြထဲမွာ ကြၽန္မ ဘာတစ္ခုမွမလိမ္ခဲ့ဘူး။ ေယာက်ၤားေတြကိုေတာ့ကြၽန္မလိမ္တယ္။ ဘဝကိုေတာ့မလိမ္ဘူး”။
ယို႔မိရာဟာတစ္သက္လုံးအပ်ိဳမႀကီးပဲ။ သားအိမ္ထုတ္ထားလို႔။ သူနဲ႔လာလာကစားတဲ့ေၾကာင္ထီးႀကီးတစ္ေကာင္ေတာ့႐ွိတယ္။ တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္ ကိုယ္ခ်င္းပူးကပ္ အၿမီးခ်င္းလိမ္ယွက္ လုံးၿပီးလွိမ့္ေနၾကတာ။ ေနာက္ေတာ့လည္း အထီးေကာင္ႀကီးဟာတစ္ခုခုသိသြားတယ္ထင္ပါရဲ႕။ မလာေတာ့ဘူး။ သူမ ရည္းစားနဲ႔အတူေနခဲ့တုန္းက သူမရည္းစားခြၽတ္ေပးခဲ့တဲ့ သူမရဲ႕ ႐ွင္မီးအႏြမ္းေလးကို သူမ ထုတ္ယူနမ္း႐ႈံ႕မိတိုင္း ေဝ့တက္လာတဲ့ ရင္ထဲကလိႈင္းလုံးႀကီး။
ဒီကဗ်ာေလး (ကဗ်ာ လို႔က်ေနာ္႕သတ္မွတ္ခ်က္) ေရးအၿပီးမွာ အေၾကာင္းအရာ content ထက္ အာေဘာ္ theme ေတြကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသျခင္းတရားနဲ႔ ဘဝမွာေတြ႕ၾကဳံရတဲ့ (တမင္လုပ္ယူတဲ့) ေျပာင္းလဲျခင္းအျပင္ ဆင္ျခင္ယုတၱိနဲ႔နားမလည္ႏိုင္တာေတြ၊ ထုတ္ႏႈတ္အနက္ေကာက္မႈမျပဳႏိုင္တာေတြ။ ၿပီး အဲဒီအာေဘာ္ေတြ၊အနက္ေဖာ္/အနက္ေကာက္မႈနဲ႔အတူရ႐ွိတဲ့အာ႐ုံေတြ၊ အာ႐ုံခံစားမႈေတြ၊ ခံစားမႈေတြ။ ဝိုးတဝါးေရာယွက္။ ျမစ္ကူးျခင္းဟာလည္း ဘဝရဲ႕မက္တဖာတစ္ခုပဲ။ ဆိုေတာ့၊ အဲဒီအာ႐ုံေတြဟာ ပုံတူမွာဆို ဘယ္လိုေပၚမလဲ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မတူသလို တစ္ေယာက္တည္းမွာတင္ တစ္ခ်ိန္နဲ႔တစ္ခ်ိန္ တစ္ထစ္ခ်မတူႏိုင္တာ။ အဲဒါရဲ႕ပုံတူ။ ဒီေနရာမွာ ‘ပုံတူ’ ကိုယ္၌က မက္တဖာျဖစ္ေနတာ။
အဲဒါနဲ႔ ဘာရဲ႕ပုံတူ ညာရဲ႕ပုံတူ ေခါင္းစဥ္ေတြတပ္ၿပီးဆက္တိုက္ေရးလာခဲ့တာေတြ။ ကံေကာင္းရင္ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ေပါ့… ‘အာ႐ုံရဲ႕ပုံတူအခ်ိဳ႕’. ..