(အပိုင္း ၅ ရဲ႕ ၁)
မားစ္နတ္ဘုရားနဲ႔ဆက္သြယ္ဖို႔၊ ဝိဥာဥ္ေတြနဲ႔စကားေျပာဖို႔၊
ပင္လယ္ရဲ႕သတၱဝါဆိုးႀကီးရဲ႕အျပဳအမူကိုတိုင္ေတာဖို႔၊
ဇာတာခြင္နဲ႔ညႇိ၊တိရိစာၦန္ေတြရဲ႕အူေတြကလီဇာေတြ
ၾကည့္ၿပီး အနာဂတ္ေဟာ၊ မဟုတ္ရင္ ကသိုဏ္းဖန္လုံးထဲ
ျမင္တာေဖာ္ျပ၊
ထိုးၿမဲလက္မွတ္ေတြထဲမွာ ေရာဂါလကၡဏာကိုေလ့လာ၊
လက္ဖဝါးရဲ႕အတြန္႔ရာေတြကေနအတၳဳပၸတၱိေဖာ္ထုတ္၊
လက္ေခ်ာင္းေတြကေန ေၾကကြဲဘြယ္စစ္ထုတ္၊
ေပါက္မဲကေန နိမိတ္ဆိုးကိုထုတ္ျပန္၊ ခြက္ထဲက
လၻက္ေျခာက္႐ြက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့လည္းထို႔အတူ၊
ဖဲထုတ္နဲ႔လည္းပေဟဠိေဖာ္ထုတ္၊ ထိပ္ဖ်ား၅ခုရွိတဲ့
ဂမၻီရၾကယ္ပုံသ႑ာန္ေတြ၊ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ၿငိမ္ေစတဲ့
ဘာဘီက်ဴရစ္က္အက္ဆစ္ေတြနဲ႔ေဆာ့ကစား၊
ထပ္တလဲလဲေပၚေနတဲ့ အာ႐ုံ႐ုပ္ကို သိစိတ္မျဖစ္ခင္အဆင့္ရဲ႕
ထိတ္လန္႔ဘြယ္ရာေတြထဲခြဲစိပ္ေလ့လာ၊ သားအိမ္ကို
ေသာ္လည္းေကာင္း၊အုတ္ဂူကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊
အိပ္မက္ေတြကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ စူးစမ္းစစ္ေဆး
ေလ့လာသင္ယူ၊ ဒါေတြအားလုံးဟာ
မထူးျခားတဲ့ဝါသနာေတြ၊ယစ္မူးစရာသက္သက္ေတြ၊
သတင္းသာေတြမွာပါေလ့ပါထ က႑ေတြပါပဲေလ၊
ေနာင္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ ျဖစ္ေနၾကမွာပဲ။
တိုင္းျပည္ေတြဒုကၡေရာက္ေနၾကခ်ိန္နဲ႔
ေတြေဝေမာဟေတြျဖစ္ၾကရတဲ့အခါမွာ အာရွတိုက္ရဲ႕
ကမ္းေျခေတြမွာျဖစ္ျဖစ္၊ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ရဲ႕
အဲ့ဂ္်ဝဲလမ္းေပၚမွာျဖစ္ျဖစ္
လူသားရဲ႕သိလိုစိတ္ဟာ အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္ကိုသာေဖြရွာၿပီး
အဲဒီဒိုင္မင္းရွင္းကိုပဲ စြဲလမ္းေနေတာ့တယ္။
(အပိုင္း ၅ ရဲ႕. ၂)
ဒါေပမယ့္
အခ်ိန္ကာလကင္းမဲ့ျခင္း နဲ႔ အခ်ိန္ကာလ ဆုံစည္းၾကတဲ့
အမွတ္စက္ကိုနားလည္ဖို႔ဆိုတာ သူေတာ္စင္ရဲ႕အလုပ္ပါပဲ၊
အလုပ္ရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့၊ တစ္ခုခုေပးသနားခံရၿပီး
တစ္ခုခုေပးဆပ္လိုက္ရတာမ်ိဳး၊ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း၊
စိတ္ေဇာဟုန္၊ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့မႈ၊နဲ႔ မိမိကိုယ္မိမိအရာရာအရႈံး
ေပးလိုက္ျခင္းေတြထဲ ဘဝတစ္ခုလုံးေသဆုံးလိုက္ရျခင္း။
မိမိတို႔အမ်ားစုအတြက္ေတာ့ ဂ႐ုမမူၾကတဲ့အခိုက္အတန္႔
တစ္ခုရွိၾကတယ္၊ကာလတရားရဲ႕အထဲမွာရွိလည္းရွိ၊
မရွိလည္းမရွိတဲ့အခိုက္အတန္႔၊ အာ႐ုံလြဲလို႔သတိမမူမိျခင္း၊
ေနျခည္တစ္တန္းထဲေပ်ာက္ဆုံးလို႔၊မျမင္မိတဲ့ စမုံျဖဴ႐ိုင္း၊
ဒါမွမဟုတ္ ေဆာင္းရာသီမွာျပက္တဲ့လွ်ပ္စည္း၊ဒါမွမဟုတ္
ေရတံခြန္၊ ဒါမွမဟုတ္ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းၾကားရလို႔
မၾကားလိုက္မိတဲ့ဂီတသံစဥ္၊ ဒါေပမယ့္လည္း
သင္ကိုယ္တိုင္ဟာ ဂီတပဲေလ၊ဂီတရဲ႕သံစဥ္ျမည္ေနသေ႐ြ႕ေပါ့။
ဒါေတြဟာ အရိပ္အႁမြက္ေတြနဲ႔ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြပဲ၊
အရိပ္အႁမြက္ေနာက္လိုက္ပါလာတဲ့ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြေလ။
က်န္တာကေတာ့ ဆုေတာင္းျခင္း၊ေစာင့္ထိန္းျခင္း၊
စည္းကမ္းလိုက္နာျခင္း၊ေတြးေတာျခင္း နဲ႔
လက္ေတြ႕ေဆာင္႐ြက္ျခင္းပါပဲ။ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္
မွန္းဆရတဲ့အရိပ္အႁမြက္၊ တစ္ပိုင္းတစ္စပဲ နားလည္လို႔ရတဲ့
လက္ေဆာင္ျမတ္ဟာ
‘ဝင္စားေတာ္မူျခင္း’ ပဲျဖစ္တယ္။
(မယ္ေတာ္မာရီတြင္ခရစ္ေတာ္ဝင္စားေတာ္မူျခင္း)
ဒီမွာေတာ့ ျဖစ္တည္မႈရဲ႕ဘုံအပိုင္းအျခားတို႔ရဲ႕
မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ေပါင္းစပ္မႈဟာ တကယ့္အေျခအေနအစစ္ပဲ၊
ဒီမွာ အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္ကိုအႏိုင္ယူၿပီးျပန္ေပါင္းထုပ္၊
ဒီမွာ လက္ေတြ႕ေဆာင္႐ြက္ျခင္းမွမရွိရင္
လႈပ္ေ႐ြ႕မႈသက္သက္လႈပ္ရွားမႈပဲျဖစ္လိမ့္မယ္၊
လႈပ္ရွားမႈရဲ႕ဇာတိဇစ္ျမစ္မရွိတဲ့ လႈပ္႐ုံသက္သက္ပဲ —–
မေကာင္းဆိုးဝါး၊ေအာက္လမ္းအစြမ္းေတြရဲ႕
ေမာင္းႏွင္မႈနဲ႔ေဆာင္႐ြက္တာပဲျဖစ္တယ္။
စစ္မွန္တဲ့လုပ္ေဆာင္မႈဟာ အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္ကေန
လြတ္ေျမာက္ေနတာလည္းျဖစ္တယ္။
မိမိတို႔အမ်ားစုအတြက္ေတာ့ ဒီမွာ လက္ေတြ႕
မေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ပန္းတိုင္သက္သက္ပဲျဖစ္တယ္။
ဆက္လက္ႀကိဳးစားေနၾကလို႔သာ
မိမိတို႔ဟာ မရႈံး႐ုံတမယ္။
အဆုံးမွာ မိမိတို႔ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈရရွိမွာ
အကယ္၍ မိမိတို႔ရဲ႕
ကာလဆိုင္ရာေနာက္ေၾကာင္းျပန္ျခင္းဟာ
(ေက်ာက္ထင္းရႉးပင္ နဲ႔ သိပ္မေဝးတဲ့ေနရာမွာ)
အေရးပါတဲ့ေျမဆီလႊာရဲ႕ အသက္တာကို
အာဟာရျပဳေပးႏိုင္ရင္သာ။ ။
တီ၊အက္စ္၊အဲလိယစ္တ္
The Dry Salvages
(၁၉၄၀ – ၄၁)
မွတ္ခ်က္။ ။ The Four Quartets ရဲ႕ အပိုင္း ၃ ျဖစ္ပါတယ္။
ဇယလ
၂၇ စက္ ကိုဗစ္ ၂၀