(The Dry Salvages— ျပင္သစ္စကား les trois sauvages ကလာတာျဖစ္လိမ့္မယ္၊မက္ဆာခ်ဴးဆက္တ္စ္ျပည္နယ္ရွိ Cape Ann အငူရဲ႕အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ကမ္း႐ိုးတန္းမွာတည္ရွိ၊မီးျပတိုက္ရွိတဲ့ေက်ာက္ေဆာင္တန္းတစ္စု)
(အပိုင္း၁ ရဲ႕ ၁)
နတ္ေဒဝတာေတြအေၾကာင္း ကိုယ္သိပ္မသိဘူး
ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ထင္ေတာ့ ျမစ္ဟာ သန္သန္မာမာ
ညိဳညိဳေမာင္းေမာင္း နတ္မင္းတစ္ပါးပဲ ——-
သန္သုန္မႈန္မႈန္၊အ႐ိုင္းဆန္ဆန္၊ေပကတ္ကတ္နဲ႔ စိတ္လည္း
အနည္းငယ္သာရွည္လို႔။အစတုန္းကေတာ့ နယ္အစြန္အစပ္
အမွတ္အသားတစ္ခုပဲေပါ့ ကူးသန္းသြားလာေရာင္းဝယ္
ေဖာက္ကားမႈအတြက္ အသုံးဝင္ေပမယ့္ တစ္ထစ္ခ်
ယုံၾကည္လို႔မရတာ။အဲဒီတုန္းက ယင္းဟာ
တံတားတည္ေဆာက္ေရးသမားေတြအတြက္သာျပႆနာ။
ေျဖရွင္းလို႔လည္းၿပီးေရာ နတ္မင္းညိဳထြားကို
ေမ့သြားၾကသေလာက္နီးပါးပဲ အဲဒီၿမိဳ႕ႀကီးသားေတြေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွေက်ခ်မ္းႏိုင္တယ္မရွိဘူး၊
သူ႔ရာသီအေလွ်ာက္သူ႔ေဒါသနဲ႔ သူဟာေခ်မႈန္း
ဖ်က္ဆီးသူ၊ လူေတြေမ့ေဖ်ာက္ထားတာေတြကိုျပန္လည္
အမွတ္ရေစသူ၊ စက္မႈကိုးကြယ္ၾကသူေတြထံမွ သူ႔မွာ
ဂုဏ္ျပဳမခံရ၊ပူေဇာ္ပသျခင္းမခံရ။ ဒါေပမယ့္
သူဟာ ေစာင့္လို ေစာင့္ၾကည့္လို႔ ေစာင့္ၿမဲ
ေစာင့္လို႔။
သူ႔နရီဟာ ရင္ေသြးငယ္ရဲ႕ပ်ိဳးခင္းကုတင္မွာစကတည္းက
ရွိေနခဲ့တာျဖစ္တယ္၊ၿပီး၊ဧၿပီရဲ႕ဝင္ေပါက္ဝင္းထဲက
ရနံ႔စူးတဲ့ ေအလင္းတပ္စ္ပန္းပြင့္ေတြဆီမွာ၊
ေဆာင္းရာသီရဲ႕စားပြဲေပၚက စပ်စ္သီးရဲ႕အနံ႔ထဲမွာ၊
ေဆာင္းရာသီရဲ႕ဓာတ္ေငြ႕မီးထြန္းအလင္းထဲက
ညေနခင္းရဲ႕အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ
ရွိလို႔ေနတာ၊ျမစ္ေပါ့။
(အပိုင္း၁ ရဲ႕ ၂)
ျမစ္ဟာ မိမိတို႔အတြင္းမွာ႐ွိေနတာ၊ပင္လယ္ကေတာ့
မိမိတို႔ကိုအဘက္ဘက္ကဝိုင္းပတ္လို႔။ကုန္းေျမရဲ႕
အစြန္းအစပ္လည္းျဖစ္၊ ကုန္းေျမရဲ႕ႏွမ္းဖတ္ေက်ာက္ေတြထဲလည္းစီးဝင္ေရာက္႐ွိလို႔၊ ေ႐ွးယခင္က
ဖန္တီးခဲ့တဲ့အရာေတြနဲ႔ အျခားေသာဖန္တီးခဲ့ရာေတြရဲ႕
သဲလြန္စအရိပ္အႁမြက္ေတြ
ေသာင္ျပင္မွာ ဆတ္ကနဲ လာပစ္တင္ခ်တယ္ —–
ၾကယ္ငါး၊ျမင္းခြာဂဏန္း၊ေဝလငါးေက်ာ႐ိုး၊
ဒါေတြထက္ပိုႏူးညံ့တဲ့ ေရေမွာ္ပင္နဲ႔ ပင္လယ္ေရေအာက္
အနီမိုနီပန္းေတြအျပင္ မိမိတို႔ရဲ႕သိခ်င္စိတ္ကို ႏိႈးဆြတဲ့
ဒီေရရဲ႕ လက္က်န္အိုင္ေလးေတြ။
မိမိတို႔ရဲ႕ေပ်ာက္ဆုံးအရာေတြကို
ကမ္းစပ္မွာလာပစ္တင္တယ္ —- စုတ္ၿပဲေနတဲ့ငါးဖမ္းပိုက္၊
အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ပုဇြန္တုပ္ျမႇဳံး၊ ထက္ပိုင္းက်ိဳး
ေလွာ္တက္၊ၿပီး၊ေရနစ္ေသသူႏိုင္ငံျခားသား
အေလာင္းေတြရဲ႕က်န္ရစ္အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ။
ပင္လယ္မွာ စကားသံေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိတယ္။
နတ္ေဒဝတာအမ်ားအျပားနဲ႔ စကားသံေတြအမ်ားအျပား
႐ွိတယ္။
ႏွင္းဆီ႐ိုင္းျခဳံေပၚမွာ
ပင္လယ္ရဲ႕ဆားပြင့္ေတြ၊ထင္း႐ွဴးေတာထဲမွာေတာ့
ပင္လယ္ကလာတဲ့ ထူပိန္းျမဴမိႈင္း။
ပင္လယ္ရဲ႕အူသံနဲ႔
စူးကနဲေအာ္သံဟာ ကြဲျပားျခားနားၾကတဲ့
စကားသံေတြ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ၾကားရတာ
တစ္ဆက္တည္း၊ ႐ြက္တိုင္က ႐ြက္ဆိုင္းႀကိဳးေတြရဲ႕အီသံ၊
ေလွကိုလာ႐ိုက္ၿပီးလြင့္စင္ကြဲထြက္သြားတဲ့ လိႈင္းရဲ႕
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေပြ႕ဖက္မႈ၊ ႏွမ္းဖတ္ေက်ာက္ရဲ႕
အစြယ္ေတြထဲက အေဝးကလိႈင္းရဲ႕ပဲ့တင္သံညံ၊ၿပီး၊
နီးကပ္လာေနတဲ့အငူကေန ဆြဲဆြဲငင္ငင္ငိုယိုျမည္ဟည္းသံနဲ႔
သတိေပးျခင္း။
အားလုံးဟာ ပင္လယ္ရဲ႕ စကားသံေတြပဲျဖစ္တယ္။ၿပီး၊
နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ ေရေပၚအီေနတဲ့
ေရေၾကာင္းျပေဗာ္ယာဟာ အိမ္ျပန္ရာမ်က္ႏွာဘက္ဆီ
လွည့္လို႔၊ၿပီး၊ပင္လယ္ဇင္ေယာ္ေတြ။
(အပိုင္း၁ ရဲ႕ ၃)
ပကတိတိတ္ဆိတ္တဲ့ျမဴထုရဲ႕ ဖိသိပ္မႈေအာက္မွာ
ေအာက္စီးေၾကာင္းကထိုးဆြလိုက္လို႔ႂကြတက္လာတဲ့
လိႈင္းလုံးႀကီးေတြထဲမွာ
ေဗာ္ယာေခါင္းေလာင္းကျမည္ဟည္းပစ္လိုက္တာ
မိမိတို႔ရဲ႕အခ်ိန္ မဟုတ္တဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကို။
အခ်ိန္အလြန္တ်ိတဲ့ခ႐ိုႏိုမီတာအခ်ိန္ျပစက္တို႔ရဲ႕
ေခတ္ကာလထက္အမ်ားႀကီးေစာ၊ အိပ္မရလို႔ႏိုးထၿပီး
ရက္ထားတာေတြ၊ထုံးထားတာေတြ၊က်စ္ထားတာေတြ
ျပန္ေျဖရင္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္တို႔ရဲ႕
အစအနေတြျပန္ေကာက္ခ်ိတ္ဆက္၊အနာဂတ္ကိုတြက္ခ်က္
ပူပန္ေသာကဖိစီးေနၾကတဲ့မိန္းမသားေတြ
ေရတြက္တိုင္းထြာတတ္တဲ့အခ်ိန္ကာလထက္ေတာင္
ပိုေ႐ွးက်တဲ့အခ်ိန္ကာလ။
ညဥ့္သန္းေကာင္ယံနဲ႔အ႐ုဏ္ဦးၾကား
အတိတ္ဟာလြည္႕စားမႈတစၡဳသာလံဳးလံဳး်ဖစ္ေနတဲ့အခါ
မနက္အေစာင့္တာဝန္မက်မီမွာ
အနာဂတ္ဟာ အနာဂတ္မဲ့ေနခ်ိန္မွာ
ဘယ္ေတာ့မွၿပီးဆုံးမွာမဟုတ္တဲ့အခ်ိန္နဲ႔
အခ်ိန္ေတြရပ္တန္႔သြားၾကတဲ့သမယမွာ
ပေဝသဏီကတည္းက႐ွိခဲ့ၿပီး ယခုထိ႐ွိေနတဲ့
ေရေအာက္ကပင့္တက္လာတဲ့ ဧရာမလိႈင္းလုံးႀကီးဟာ
ေခါင္းေလာင္းကို
ဂေလာင္းကနဲ ဂလိုင္းကနဲ
ျမည္ေအာင္ထိုးလိုက္တယ္။